Vanmorgen ons laatste ontbijtje aan de rand van het Kruger Park. Ook vanmorgen stond Mufasa niet aan de overkant van het water naar ons te zwaaien. Maakt niet uit. Over twee dagen doen we nog een gamedrive in Hluwehluwe National park. Wie weet is ie daar naar toe verhuisd. Afijn, een heerlijk ontbijt gehad in B&B Bucklers Africa en een babbel gehad met Kurt, de zoon van de eigenaar. Het woord “Apartheid” is toch iets waar ze moeite mee hebben om uit te spreken, maar tussen de regels door hoor je dat het toen wel beter was dan nu in Zuid-Afrika. Er is nu meer corruptie en heel veel blanken zijn veel rijker geworden. De zwarte bevolking krijgt weliswaar meer kansen maar het opleidingsniveau is nog steeds niet wat het zijn moet. In ieder geval hebben ze 7 units om te verhuren en 10 man (donker) personeel. En zo duur was het helemaal niet. Nou ja, lang verhaal, wij hebben er genoten en voor de lezer die ooit eens deze kant op wil, een dikke aanrader. Ook geen wifi hier, maar was goed op te vangen met m’n Afrikaanse 4G simkaart.
Vandaag dus op naar Swaziland. Een eigen koninkrijkje wat omsloten wordt door Zuid-Afrika en een stukje Mozambique. Een ritje van ongeveer 200 KM waarvan het gedeelte Swaziland behoorlijk door de bergen gaat. Het weer is fantastisch en de wegen zijn bijzonder zal ik maar zeggen. Er loopt van alles overheen. Of het nou snelweg is of door het dorp, het maakt niet uit. Over het algemeen niet erg maar we schrokken toch wel even toen we een bijna aanrijding hadden met een op hol geslagen ezel die van het talud af rende en gewoon over hink-stap-sprongde. Ging net goed dus.
De grens met Swaziland nam een klein half uurtje in beslag. Auto uit om paspoorten te laten clearen, stukkie verder om je auto in te schrijven en tol betalen (50 rand=3euro), maar niks kofferbak open of zo.
2 stops gemaakt. Eerste was een koffiestop waar we van een Afrikaan een olifantje hebben gekocht. Van steen dan, die hij zelf uithakt. Hij was nu met een neushoorn bezig.
Even verderop een wandeling dwars door de rimboe gemaakt wat dan uiteindelijk weer bij een waterval uit kwam. De “Phophoyane Falls”. Schitterende omgeving. De eerste indruk van Swaziland is trouwens toch dat het er meer georganiseerd en vooral heel groen uitziet. Allen als je van de hoofdweg af gaat is het wel spannend waar je op uitkomt. De Toyota hebben we deze week al aardig zelf ge-upgrade naar terreinwagen.
Hierna doorgereden naar onze eindbestemming, het “Milwane Wildlife Sanctuary”. Een restcamp in een National Park. Hier slapen we 2 nachten alleen in 2 verschillende huisjes, omdat het bij boeken niet mogelijk was om 1 huisje 2 dagen achter elkaar te boeken. Bij de receptie nog geprobeerd, maar alles zat vol. Dan verkassen we toch morgenochtend. Daar zijn we goed in.
Even lekker een duik in het zwembad genomen. De herten en zwijntjes dartelen hier vrolijk om je heen.
’s-Avonds een buffet diner op het camp en daarna buiten voor ons huisje eindelijk het eerste deel van “Madiba” afgekeken. Dat is een 3 delige serie over het leven van Nelson Mandela. We zijn hier al een week mee bezig, maar vallen steeds in slaap. Niet omdat het niet interessant is maar, toch vermoeiend.
Het verhaal van hierboven gaat over gisteren. Heb net Wifi gekocht want je bent hier verder van de buitenwereld verstookt. Telefoons hebben ook geen service hier. Vandaag zijn we gaan mountainbiken en hebben we een traditionele Swaziland village bezocht, maar dat staat in de story van morgen dus.
