Volgens de boeken zou de route Porto – Corte de mooiste moeten zijn en….. dat was het ook. Tis echt gewoon een feest om hier te rijden. Net een film. De route gaat over een col van meer dan 1400 meter met uitzicht op toppen tot 2700 m. Sneeuw was hier en daar nog waarneembaar. Gedurende de gehele route, kom je loslopende varkens/zwijnen en koeien tegen. Staan gewoon aan de kant van de toch al niet zo brede bergweggetjes te grazen. Ben benieuwd of die daar ook ‘s-nachts rondlopen. We gaan het niet meemaken.
In Corte aangekomen reden we de Restonica kloof in. Dat stond immers op het plan. Moest nog wel even 13 km klimmen naar wederom 1400 meter over een weg met steile afgrond en zo breed dat passeren alleen kon op bepaalde plaatsen. Aan het eind was dan de parkeerplaats waar de wandeling kon beginnen. Niet zo goed voorberreid dit verhaal, want wij dachten een wandelingetje te maken van een uur heen en een uur terug langs een kabbelend beekje met watervallen. Het was er allemaal wel, maar moesten toch 340 meter klimmen over redelijk onbegaanbare keien om uiteindelijk bij het Melo meer uit te komen. Dit is een meer wat de helft van het jaar dichtgevroren is op een hoogte van 1711 meter. Nu ik er toch ben dan ook maar even zwemmen. Koud dus. Vervolgens via een iets andere route weer afgedaald en moe maar voldaan de auto weer gevonden.
Toen nog anderhalf uur rijden naar Ill Rousse aan de noordkant van Corsica. Ingechecked in hotel “La Bergerie”. Kamer met uitzicht op zee/haven. Duik in het zwembad. Morgen vroeg op want om 07.00 uur worden we bij de boot verwacht voor de oversteek naar Nice.
