Zondag 12 november
Er is er 1 jarig hoera hoera. Dat wordt vast een dagje volledig in de watten gelegd. Dat bleek niet helemaal waar. Waarschijnlijk de meest inspannende dag in haar 53 jarig bestaan. Maar dat wist ze bij het ontbijt nog niet. Het ontbijt was in ieder geval geregeld. Laatste blik op de baai bij ons huisje. En het was echt de laatste want tijdens het ontbijt veranderde de wolkenloze hemel ineens in een dikke mistsoep. Jammer maar het ontbijt smaakte er niet minder om.
Rond 09.00 uur gedag gezegd tegen de hosts en toegezegd dat we dit zeker zullen aanbevelen. Toplocatie. Joe Cocker was trouwens zichtbaar aangeslagen dat we er weer vandoor gingen. Nou, als ie dat bij alle gasten heeft.
Oké, het programma voor vandaag. We rijden naar het National Park Tsitsikamma, een kilomer of 40 verderop. Lopen daar 1 of 2 trails en rijden daarna door naar onze 2 na laatste locatie: Knyssna.
Onderweg nog even een fotostop bij een brug over de Storms River met bijbehorend Canyon.
Omdat we bij het Krugerpark een SAN Wildcard hadden gekocht was de intree voor het Tsitsikamma park al betaald, maar moesten wel de rij in om dit even te laten checken.
1 maal in het park eerst maar eens een bakkie met een stukje verjaarstaart. En wie zitten er 1 tafeltje verder. Die ozo gezellige Belgen die we in Lesotho ook al tegen waren gekomen. Vriendelijk gelachen 
Zo alle suikers zitten er in, laat die wandeling maar komen. Oh ja, Heike wilde de Suspension bridge trail vóór de Waterfall trail lopen want ze was bang dat als ze de Waterfall trail zou hebben gelopen dat de brug er wel bij in zou schieten. Achteraf weet ik dat wel zeker.
Goed dan eerst de Suspensionbridge trail. Een wandeling die langs de kust over allemaal trappen omhoog, omlaag en weer omhoog gaat. Klein uurtje maar best pittig.
Na dit “wandelingetje”, kon je als je heel goed luisterde Heike horen denken: Laat die Waterfall Trail maar zitten, maar ze zei het niet. Tja en als je jarig bent heb je het allemaal voor het zeggen, maar dan moet je het wel zeggen. Afijn vol goede moed aan de wandeling begonnen. Verwachte tijd 3 a 4 uur en op tripadvisor hadden we al gelezen dat er een gedeelte in zit was best moeilijk was. Pfft, moeilijk….kom maar op.
De Waterfall trail maakt deel uit van de Otter trail die 42 km lang is. Misschien lopen we wel gelijk door. Hahaha.
Het hielp trouwens wel dat ik een verrassing voor haar had geregeld. Meteen bij het begin had ik 3 walvissen gecharterd en die zwommen het eerste stukje vrolijk met ons mee. Wel lastig fotograferen als ze steeds weer ondergaan, maar dit is het geworden.
Geen groot wild deze keer maar wel behoorlijke sprinkhanen.
Het begin van de tocht was goed te doen, maar onderweg spraken we toch wat mensen die de waterval niet hadden gehaald omdat het niet te doen was. Hoezo niet te doen??
Zoals de naam van de trail al doet vermoeden was er aan het eind een waterval. Toen hadden we er bijna 2 uur opzitten en moesten we nog terug. Even bijgekomen, wat gegeten en gedronken, fotootje gemaakt en moed verzameld voor de terugtocht.
Oh ja toen we daar zaten kwam de 2e verrassing aanzwemmen. Een stuk of 6 dolfijnen die langs de kust vlak voor ons voorbij zwommen.
De terugweg duurde ongeveer net zo lang.
Redelijk opgebrand blij de auto weer te zien en de laatste 90 KM naar Knyssna via wederom de N2 afgelegd. Onderweg gaf Heike aan dat ze toch wel heel graag een bad wilde en hoopte dat we misschien wel het Luxe Appartement zouden kunnen krijgen ipv de “garden view” die we geboekt hadden. Wat zij niet wist is dat ik dat gisteravond geregeld had.
Onwijs groot appartement met uitzicht over de lagune van Knyssna en……. een bad. Hillview Appartments.
FF douchen en naar het Waterfront van Knyssna. Dat lijkt helemaal niet op het Zuid-Afrika van de eerste weken. Hartstikke modern en lijkt wel op een Middelandse zee badplaats. Lekker gegeten en toen ging het kaarsje uit. Eind van een lange maar leuke dag.
Dan noem ik nog eens een verjaardagstocht?? die taart hebben jullie je wel verdient?❤️
Inderdaad het was me een verjaardagstocht van jewelste. Alle hulde aan Rob die mij ondanks mijn gemopper niet tussen de stenen achter heeft gelaten, en ik maar denken ik kom hier nooit meer terug. Visioenen van Turkeye kamen tot leven?maar wat een veraasing kreeg ik toen we bij onze accomodatie kwamen. Het deluxeappartement met BAD. Je kon me niet gelukkiger maken. Ik was zo moe, en kon Rob nog niet eens meer helpen de vloer te dweilen. Want nadat hij er ook bij kwam zitten, horden we een vrolijk gekletter, maar goed het bad liep niet over dus wat kan het zijn. Haha op zn afrikaans overloop gewoon nergens op aangesloten. Dus Rob met handdoeken in de weer terwijl ik alleen maar toekeek en dacht, wat heb ik toch een kanjer van een man. Dankie schat?
Dat heb je mooi voor geregeld! Ik heb gelijk bij ons thuis ook die buis er uit gehaald nu jullie er toch aan gewend zijn.
Hallo Heike und Rob!!!
Ten eerste Heike gefeliciteerd met je verjaardag..en Rob natuurlijk ook(dat is zo niet Duits om je echtgenoot te feliciteren …????)wat een schitterende foto’s! Die eerste foto verjaardags ontbijt met vieuw is echt mooi! En nemen jullie Joe Cocker mee naar huis? Wat een scheetje !!Heike ik doe het je niet na die wandeling! Wat een uitdaging.. het leverde wel de mooiste plaatjes op die ik in deze boekenreeks voorbij heb zien komen! En wat heerlijk dat je het welverdiende appartement met bad als verrasing had..
Groetjes
Andrea
Van Harte gefeliciteerd Heike , en dat jullie nog vaak van die mooie reizen gaan maken . Het is een verjaardag die je nooit zal vergeten . Schitterende tocht ,die je wel in je beentjes voelt . Maar de moeite waard voor de Dolfijnen . de waterval valt in het water voor wat je er voor moet doen . Ook de hangbrug is weer een knap staaltje . Weer een dag om van te dromen. Jammer dat je het menu niet in beeld heb gebracht.
Gr. Ron en Henny .