Vrijdag 10 november
Om 08.00 uur was de auto weer ingepakt en nog even een ontbijtje. Dit keer niet buiten want de regen kwam met bakken uit de hemel. Rond 08.30 uur vertrokken voor onze 2e en laatste echt lange reisdag. De eerste helft was volledig in regen en daarna knapte het langzaam op. Over de reis zelf niet zo heel veel te vertellen. Dieren op de weg zijn we zo onderhand wel aan gewend.
De route ging helemaal via e N2 met als uiteindelijke doel het plaatsje “Eersterivierstrand”. Van de hostess van ons verblijf hadden we vooraf wel wat instructies gekregen.
Als eerste gaf ze aan dat het handig was om vooraf boodschappen te doen want in de buurt was niks en als je er eenmaal bent heb je geen zin meer om weg te gaan. Later bleek dat ze om 2 redenen daar ontzettend gelijk in had. Gepland om ongeveer 40 km voor bestemming een Spar te zoeken. Via Google maps zo gevonden alleen wist Google nog niet dat ie 2 weken daarvoor was afgebrand. Laatste kans is Kareedouw. Geen spar maar in 3 verschillende shops voedsel voor 2 dagen ingeslagen.
Als tweede stuurde ze een routebeschrijving mee die ook nog eens in tekst stap voor stap was uitgewerkt.
Tijdens het rijden van die route werd de eerste reden waarom we niet meer weg wilden duidelijk. Een onverhard karrepad met kuilen maar ook oversteken van een landingsbaan met zoveel hobbels waar ik niet graag met een vliegtuigje zou landen. Alles bij elkaar zo’n 12 km hotseknotsen.
Als je het over “middle of nowhere” hebt dan bedoel je eigenlijk deze locatie denk ik. Maar dat wisten we want op het plaatje vooraf zag het er zo uit.
Toen we aankwamen en werden rondgeleid door Maddy werd de 2e reden om niet meer weg te willen ook duidelijk. Een prachtig huis met alles er op en er aan.
Er staan trouwens drie huisjes op die punt en helaas hadden we die je hierboven in beeld ziet niet. Daarvandaan het je echt het uitzicht op de Indische oceaan. Wij hebben nog wel een uurtje in het zonnetje gezeten en geprobeerd walvissen te spotten. Tot december trekken de walvissen hier langs de kust om vervolgens de Atlantische oceaan in te gaan. Heike heeft er 1 in het vizier gehad maar ik kon hem niet vinden.
‘s-avonds de braai maar weer in de fik gestoken en een T-Bone, Boerewors en wat speklappen gebraden.
Morgen gaan we inderdaad niet weg maar dalen we af naar het strand en proberen we een walvis of dolfijnen met een stukkie brood te lokken. Het wordt 28 graden. Jippie.
Heerlijke plek zeg!
Van 28 graden met kans op dolfijn en walvis voor de deur zou ik heeeel gelukkig worden. Veel plezier en veel genieten, lieve Rob en Heike!
Ziet er geweldig uit voor iemand zonder hoogtevrees. Ik zou dus gelijk op mijn bed gaan liggen en wachten totdat ik weer verder mocht.
Voordeel is wel dat je daar geen last hebt van vervelende buren…. wat voor ons bijna de orde van de dag is.?.
Succes met de boterhammetjes .. ik denk dat het wel gaat lukken en dat ze erg onder de indruk zullen zijn?
Hallo Heike en Rob
Die foto met dat huis op de berg en verder nix… wat een plaatje! En om daar te verblijven met dat uitzicht! Ik vrees dat jullie in Nederland weer heel erg aan drukte, lawaai en alles er om heen moeten wennen.. genietze nog van deze mooie locatie..
Kan mij er iets van voorstellen dat Tom Tom je in de steek laat . Kom je daar geen Lidl tegen ? Zat je bijna te verhongeren , maar dan konden gelukkig al die T-bone steak van de afgelopen tijd verteren.
Heb nog wel een gebakken eitje voor je .
Gr. Ron