Dag 15: Whistler – Squamish

Whistler…… Peak to Peak

Vanmorgen dus midden in het bos wakker geworden en toen we het ontbijt net achter de kiezen hadden werd er op onze deur geklopt. Bleek een vrouw, midden 40, te zijn die diep ontredderd was en een phone wilde hebben want die van haar was leeg. Toen ik vroeg of er iets aan de hand was, barstte ze in snikken uit en vertelde dat haar man haar midden in de nacht had verlaten. Tja, alcohol maakt meer kapot dan je lief is dacht ik nog want ze stonk behoorlijk naar de drank. Haar toch maar even laten bellen maar niemand nam op. Haar telefoon nog even tot 10 % opgeladen en daar stopte onze hulp. We hadden het vermoeden dat dit een wekelijks ritueel was.

Motor gestart en een stukkie terug naar Whistler. Het weer was niet helemaal helder dus met de gondel naar boven leek geen optie. Eerst het stadje maar eens rondlopen. Whistler is best groot en is een mondaine skiplaats. Grote hotels maar toch wel een gezellig centrum.Whistler had ook een prominente rol in de olympische winterspelen van 2010.

Wat hier een rage is, is keihard met een mountainbike de berg af fietsen. Daar is een heel systeem met gondels, skiliften en ook fietspistes voor aangelegd. Het barst er dus van de fietsenzaken.

Toch nog even geïnformeerd bij de ticketoffice hoe het er boven bij staat. De webcam gaf 1 grote mistwolk aan en de kassamevrouw had een glazen bol want die wist te vertellen dat het heel de dag zo zou blijven. Oke, dan niet. Verder door het stadje nog wat winkeltjes hier en daar. en bijna weer bij de camper gaf 1 winkelmevrouw aan dat het best wel de moeite waard is om naar boven te gaan, ook al is het mistig. Twijfel….. maar niet lang. Gok genomen en tickets gekocht. We gingen met mist naar boven maar uiteindelijk trok het redelijk open en hebben we een topmiddag gehad. De eerste gondel gaat naar iets van 1850 meter, naar de piek van Whistler moutain en van daaruit vertrekt er een gondel die de Whistler mountain verbindt met Blackcomb mountain. Peak To Peak dus. Deze heen en weer gedaan.

 

Daarna met een stoeltjeslift nog iets hoger naar de Suspension Bridge. Net boven een gletsjer waar twee pieken door een stalen wiebelende brug zijn verbonden. Moet je geen hoogtevrees hebben. Al die tijd in de mist en toen wij er naar toe liepen ging de zon schijnen.

Tis trouwens weer de hele dag droog geweest behalve een stukje tussen Whistler en Squamish. Daar hadden we wat regen. Moet je Squamish trouwens eens proberen uit te spreken zoals het in de taal van de oorspronkelijke bewoners hier wordt geschreven.

Tussendoor nog even bij de WalMart geweest en geprobeerd nog wat GB’s op m’n Canadese simkaartje te laden maar dit ging niet. Dan maar een tweede simkaartje gekocht voor de laatste anderhalve week.

Vannacht staan we op Kalahnie Campground net even voorbij Squamish. We hebben nu zicht op de Shannon falls vanaf ons plaatsje.

Morgen dan maar proberen de ferrie van Horse Shoe Bay naar Langdale te krijgen. Nog steeds geven ze regen op tot en met zondag, maar ja dat was voor vandaag ook en het was weer prima weer. We zien wel.

Om de trip op de kaart te volgen…..Klik hier