Zondag 10 november: Wilde dieren
Oudshoorn – Mountain Zebra (445 Km)
Zo, daar is ie dan, dag 4 van de blog, maar dit keer niet door Rob maar geschreven door Mario.
We beginnen de dag 450 km terug van de plek van schrijven, vanuit Oudtshoorn. Er stond een lange reis dus voor de boeg, dus op tijd uit de veren en aan het ontbijt. Tijdens het ontbijt nog even wat bezoek tips gekregen van de hostess, waarna we een dikke knuffel gaven aan de huishond (Ruby) en de spullen in de auto gingen laden.
Voordat Rob zijn auto in de D zet wordt er wel minimaal 1x het woord “Links!!” geroepen. Het is heel verleidelijk om in je oude gewoontes te vallen en gewoon rechts te gaan rijden. Moet wel zeggen dat het Rob goed afgaat.
Nu ik toch de gelegenheid heb gekregen wil ik toch nog even een woordje doen over onze UFO. Naast dat hij enorm praktisch is, is hij echt enorm lelijk. Het is dan ook een veel voorbijkomende grap geworden.
Naja, in de UFO en richting Mountain Zebra. Tussendoor zijn we gestopt, op advies van de hostess, bij de Valley of Desolation. Een mooie zigzag weg naar boven met uiteindelijk een prachtig uitzicht.
Hier uiteraard een wandeling en wat mooie foto’s gemaakt. Ondertussen was het tijd om wat te gaan eten bij het naastgelegen stadje Graaff-Reinet. Ik zal niet te veel woorden vuilmaken aan deze stad, maar de letterlijke bewoording van mijn vader: “Zo snel mogelijk uit deze *** stad”. Veel zwervers die als je je even omdraait je auto willen leegroven. Geen fijn gevoel dus.
Nu nog 150 km naar het National park Mountain Zebra. Ondertussen zagen we de eerste dieren langs de weg. Zo begonnen we met aapjes, reebokjes, herten en stokstaartjes. Tientallen tot wel honderdtallen van elk bevonden zich rondom de weg. Leuk zoektochtje zo voor de laatste 1,5 uur.
Aangekomen bij de toegangspoort van Mountain Zebra ons aangemeld. De ranger vertelde ons dat een leeuw in het park 2 dagen geleden een Zebra had gepakt en waar deze zou liggen. Ook vertelde ze welke kant we op mochten rijden voor de checkin en ons huisje. Na het ophalen van onze sleutels, was onze nieuwsgierigheid toch erg groot en reden we naar de plaats waar de leeuw zich mogelijk zou bevinden.
Nu werd toch snel duidelijk waarom dit park “Mount Zebra” heet. De ene zebra na de andere. Een leuk gezicht en vermakelijk om naar te kijken.
Na het ritje naar het vermeende plaats delict van de overleden zebra, kwamen we aan op de door de ranger aangegeven locatie. Geen zebra en ook geen leeuw. Het was ondertussen al schemerig en zijn we naar het huisje gegaan. De weg was overigens niet helemaal strak. En dat is een understatement.
Het huisje ligt echt midden in het park. Omheind met prikkeldraad en ook nog eens voorzien van stroomrasters. We zouden ons veilig moeten wanen tegen alle dieren die rond lopen.
We hadden bij de supermarkt wat vlees en ander voedsel gehaald , dat nu lekker de BBQ op ging.
Je hoort op de achtergrond wat vogeltjes, maar geen verontrustende geluiden. Rob was heel even binnen in de keuken iets halen, waarna we even snel naar de andere kant van de veranda zijn gelopen en een speakertje met zachte brulgeluiden van een leeuw afspeelden.
Laat ik het er op houden dat Rob er van overtuigd van was dat een leeuw om de hoek stond te brullen en graag mee wilde BBQ’en.
Morgen staat de Cheetah Tour gepland. Lopend op zoek naar gechipte cheeta’s. Wel vroeg uit de veren want de wekker gaat om 6.15u.
Heerlijk uitgebreid verhaal.
Hier spot ik alleen af en toe de buurtkat Zorro.
En een egeltje in slaap onder mijn conifeer.
Niet spectaculair dus.
Ik hoop dat jullie nog veel dieren gaan ontmoeten.
By the way, zebra’s lijken wat gewoon, maar wat zijn de lijnen op hun vacht toch mooi.
O , wat grappig. Gaat de big five nu echt beginnen? Veel plezier X
heerlijk een bakkie koffie en de blog weer lezen. en dat op de maandag ochtend.
wat een mooi avontuur weer.
zo leuk om jullie met elkaar tezien genieten.
nu op naar de BIG 5ππ¦π¦ππ¦¬
Nou Mario, jouw reisverslag leest net zo makkelijk weg als die van je vader dus ik zeg βga zo doorβ. ( kan Rob ook een beetje van zβn vakantie genieten π).
En wat betreft die lelijke πΈ β¦.hij brengt jullie gelukkig nog wel steeds naar de mooiste plekjes. π
Zoooo, ff wat lees achterstand inhalen en zie ineens een andere (overigens niet onderdoend voor de originele) schrijver (overdracht van β¦.π) ennuh β¦ lijkt wel almost what you see walking is what you most probably will eat (soon) π.