Na 5 maanden voorbereiden is vandaag toch eindelijk de eerste dag aangebroken. We gaan een rondje westcoast van America doen. 5 maanden avond aan avond zoeken naar leuke bestemmingen, attracties en hotels. Deze voorbereidingsfase was zeker leuk. Je eigen reis samenstellen. Deze voorbereidingen zijn trouwens ook in een overzicht te lezen. Klik daarvoor hier of onder aan deze pagina op “Previous”.
De reis kan beginnen.
Zoals gepland stond opa om 05.15 uur voor de deur om ons naar Brussel te brengen. Dit liep gesmeerd. Om half zes vertrokken en om 07.10 uur liepen we in de vertrekhal.
Geen rijen bij het inchecken maar dat kwam natuurlijk omdat we behoorlijk vroeg waren. Na het inchecken een ontbijtje met zicht op onze Boeing 767 die net geland was.
Het uiteindelijke opstijgen gebeurde met en half uur vertraging. De piloot beloofde om en beetje gas bij te geven. We zullen zien. We hebben namelijk maar twee uur in New York en dan moeten we ook de koffers nog inklaren.
De piloot hield zijn woord. 5 minuten later dan gepland op JFK Airport. De landing was toch wel soort van spectaculair. Veel heen en weer geschommel …als dat maar goed gaat. We hadden een kleine 2 uur maar dan vermaken ze je hier wel. Eerst immigratie waar iemand die duidelijk met zn verkeerde been uit bed was gestapt van iedereen vingerafdrukken en pasfoto’s ging maken. Daarna koffers van de band en weer opnieuw inchecken. Toen handbagage weer door de xray en nu moesten zelfs de schoenen uit. Geloof me nou dat wil je niet. Maar ze vroegen er zelf om. We hadden nog net tijd voor een Brooklyn burger en een muffin. Marco heeft z’n eerste T shirt gescoord. I Love NY.
Het boarden ging goed op tijd maar het opstijgen liep wat vertraging op. Er stond gewoon een file om per twee minuten de lucht in te gaan. Half uur vertraging dus. Het maakt allemaal niet uit op zo’n dag. Uiteindelijk ben je toch verrot.
Toch nog op tijd in San Fransisco geland. Koffers van de band en een kwartiertje gewacht op de hotel-shuttle. Goed geregeld. In 1 streep naar het hotel. 10 minuten. Inchecken. Mooie kamer op de 7de verdieping. Geen puf meer om ergens te gaan eten. Hier is het nu 19.30 maar eigenlijk is het nu 04.30. Zijn we precies 24 uur wakker. Toch wel honger dus roomservice.. En dat werkt. Binnen 20 minuten een eenvoudige maaltijd op de kamer en daarna iedereen voor pampus.
Heike’s corner
18-7-2008 15:30:29
Wat ben ik blij, dat ik maar 160cm ben. Ik vond het al behoorlijk krap in het vliegtuig moet er niet aan denken als ik een groot mens was. Het vliegen was dan toch wel spannend, hoop geschommel en Marco zei dat het in de tram ook zo tekeer ging. Ik zei toen alleen maar “Maar de tram kan niet zo diep vallen”. Voor de rest was het niet koud in het vliegtuig dus dekentjes waren niet nodig en ook de opblaasbare kussentjes hadden niet gehoeven de stoelen hadden verstelbare hoofdsteunen.
Tja en dan nu dag 2. Hoe laat is het voor mijn gevoel al midden op de dag, maar nee 2 uur s’nachts local time en ik was al wakker terwijl iedereen nog vrolijk lag te snurken. Wat doe je dan, proberen te gaan slapen ik had dat handige boeklampje thuis vergeten dus ik kon ook niet lezen. Rond 4.30 uur kwam er beweging in de tent. Mario was klaar voor San Francisco. Om 6.oo uur heb ik de jongens naar het zwembad gestuurd en daar zijn ze nu nog. Ik hoop dat er nog water in de pool zit als hun weer naar boven komen.
